Op Pad met Esther Dusink: Een dag uit het leven van een kiepautochauffeur

De dag begint

"Het eerste wat ik altijd doe, is de vrachtwagen checken," legt Esther uit terwijl ze de motor start en de verlichting controleert. "Veiligheid is het allerbelangrijkste. Zonder een goed werkende vrachtwagen kom je nergens. Ik hoef geen nieuwe truck en ik heb geen favoriet merk. Als alles goed is onderhouden en fatsoenlijk werkt ben ik tevreden."

Na een grondige inspectie en een kop koffie voor onderweg rijden we richting de asfaltfabriek in Westerbroek. De bedrijvigheid in de fabriek is al in volle gang. Na de eerste weging van haar lege truck rijdt Esther onder één van de silo´s. Hier wordt de vrachtwagen volgeladen met warm, dampend asfalt. Na het laden volgt nogmaals een weegmoment. Aan de hand van deze wegingen wordt het laadgewicht berekend. Met 48 ton totaalgewicht rijden we richting de bouwlocatie in Farmsum.

Op weg naar Farmsum

De rit biedt een kans om Esther beter te leren kennen. "Ik ben niet opgegroeid in een familie van vrachtwagenchauffeurs, maar mijn vriend heeft mij het vak aangeraden", vertelt ze terwijl we over de rustige wegen van Groningen rijden. "Na mijn mbo-opleiding Signmaking wist ik niet wat ik wilde doen. Ik ging wel eens mee met mijn vriend en zo ben ik met het chauffeursvak in aanraking gekomen. Ik ben toen de mbo-opleiding Chauffeur Wegvervoer (BBL-niveau 2) gaan doen. Ondanks dat ik al een afgeronde mbo-niveau 4 opleiding had, vond ik de chauffeursopleiding behoorlijk pittig. Onderschat een vrachtwagenchauffeur dus nooit”, zegt ze lachend.

Aankomst op de bouwlocatie

Eenmaal aangekomen op de bouwlocatie in Farmsum, wacht ons een drukte van belang. Kiepers van diverse bedrijven staan in de rij om hun asfalt in één van de machines te kiepen. Esther manoeuvreert de grote kieper naar de plek waar het asfalt gestort moet worden. Met veel behendigheid bedient ze de hydrauliek en laat de lading langzaam uit de kieper glijden. Het warme asfalt wordt gestort in een asfalteermachine, ook wel ‘hopper’ genoemd. Via verdeelvijzels in de asfalteermachine wordt het asfalt gelijkmatig verdeeld over de breedte van het wegdek. Een zware wals rijdt er daarna nog enkele keren overheen om het asfalt te verdichten.

Een uitdaging voor vrouwen in de sector

Op de terugweg praten we over de uitdagingen en de voldoening die het werk met zich meebrengt. "Als vrouw in deze sector moet je jezelf soms wel wat extra bewijzen," geeft Esther toe, "maar ik merk dat als je goed werkt en professioneel blijft, je net zoveel respect krijgt als je mannelijke collega's. Ik hoop dat ik andere jonge vrouwen kan inspireren om ook deze kant op te gaan. Het is een prachtig vak met veel vrijheid en verantwoordelijkheid."

Terug naar Sappemeer

Na een lange dag, met meerdere ritten heen en weer, keren we terug naar Sappemeer. Het is laat in de middag en de zon begint al te zakken. Esther parkeert de vrachtwagen weer op het terrein van Nieboer Transport. “Het zijn soms lange dagen en ik werk extra veel. Mijn vriend en ik willen graag gaan samenwonen en dat kost nu eenmaal veel geld. Door hard te werken bouwen we aan een leuke spaarpot. Spulletjes voor de uitzet heb ik al”, zegt ze lachend.

Esther Dusink is een voorbeeld van de nieuwe generatie chauffeurs: jong, gedreven en vol passie voor het vak. Haar verhaal toont aan dat de transportsector ook een plek is voor jonge vrouwen die hun eigen pad durven te kiezen. Met haar enthousiasme en professionaliteit is ze niet alleen een waardevolle toevoeging aan het team van Nieboer Transport maar een inspiratie voor de hele sector.