Jong geleerd
Haar opa was vrachtwagenchauffeur, net als haar vader. “Als kind zat ik al in de Maxi-Cosi naast mijn vader in de vrachtwagen. Laatst sprak ik mijn oude juf van de basisschool en zij vertelde mij dat ik in groep 3 al riep dat ik later vrachtwagen wilde rijden.”
BBL-traject
Marina ging recht op haar doel af en wilde meteen in de praktijk aan de slag. Ze volgde daarom een BBL-opleiding: leren en werken tegelijkertijd. Anderhalf jaar reed ze mee op de vrachtwagen bij Jan van Dam Machine Transport, totdat ze oud genoeg was om haar rijbewijs te halen. Ze liet er geen gras over groeien. “Ik was in oktober jarig en in januari had ik alle papieren.” Haar leidinggevende had alle vertrouwen in de jonge, maar zelfstandige Marina en stuurde haar meteen alleen de weg op voor een simpel ritje. “Hij liet me meteen rijden en gaf me de tijd om te wennen.” Een makkelijk ritje om mee te beginnen, maar al snel kreeg ze grotere klussen. “De eerste keer dat ik een echte klus kreeg en in mijn eentje een machine moest halen en lossen, zal ik nooit meer vergeten. Voor die tijd was er altijd wel iemand bij me waar ik op terug kon vallen, nu stond ik er alleen voor. Maar gelukkig ging het goed.”
Machines transporteren
Jan van Dam Machine Transport is specialist in regionaal, nationaal en internationaal transport van machines. “We halen machines op en brengen ze naar de klant. Daar zetten we de machine op z’n plek. Daarna komen de monteurs om de machines te installeren.” Specialistisch en technisch werk dus. Na een aantal keer groeide het vertrouwen van Marina, maar het blijft focussen. “Het is niet een klusje waarvan je denkt: dat doe ik wel even.” En als ze er even niet uit komt, dan belt ze gewoon een collega. “Dat vindt niemand erg. Ze vinden het leuk om te helpen.”
“Zo’n 95% reageert leuk”
Marina krijgt overwegend leuke reacties, als mensen haar als jonge vrouw met een grote trailer zien rijden. “Zo’n 95% reageert leuk. ‘Stoer, bijzonder, leuk, wat gaaf een meid op de auto’, dat soort dingen. Ik betrap mezelf er ook op dat ik zo reageer als ik andere vrouwen in een vrachtwagen zie rijden. Heel gek, bij mezelf vind ik het heel normaal. Maar als ik dan een andere vrouw zie, vind ik het zelf ook bijzonder om te zien.” En die andere 5% dan? “Heel af en toe zit er iemand tussen die minder positief reageert. Nooit echt in opmerkingen, maar in gedrag. Daar trek ik me niet zo veel van aan. Dan denk ik: ik ben over een uur weer weg.”
Zelfstandige baan
De vrijheid en zelfstandigheid die ze heeft in haar functie vindt ze het leukst. “Ik ben altijd lekker buiten en onderweg. Ik kom op heel veel plekken. En dat ik veel alleen ben, op mezelf, vind ik juist lekker.” Soms moet ze overnachten, dan slaapt ze in de cabine van haar auto. “De eerste paar keer vond ik het fijn als er een collega meeging. We zitten vaak met meerdere auto’s op een opdracht. Het idee dat er een collega naast me geparkeerd stond, vond ik fijn. Nu draai ik mijn hand er niet meer voor om en overnacht ik net zo gemakkelijk alleen.”
“3 dingen die ik altijd bij me heb”
Ze rijdt bijna altijd in dezelfde auto. Toch houdt ze haar cabine opgeruimd. “Ik neem één tas met spullen mee die ik aan het einde van de rit weer mee naar huis neem.” Daar zitten sowieso altijd de volgende drie dingen in.
Slaapspullen, want ze weet nooit of ze die dag thuiskomt of niet. “Het is eigenlijk een ongeschreven regel bij ons dat je altijd spullen bij je hebt om te kunnen overnachten. We moeten natuurlijk rekening houden met rijtijden en we weten van tevoren niet altijd hoe snel iets gaat.”
Iets te eten. “Ik neem altijd genoeg brood mee. Stel dat ik ergens moet overnachten waar niets is, dan heb ik altijd iets bij me om te eten.”
Telefoon, oplader en oortjes. “Als ik ’s avonds klaar ben en ik lig alleen in mijn cabine, dan kijk ik vaak een filmpje op mijn telefoon.”
