Ervaringen

Hoe ik 8 kilo afviel, 16 kilo aankwam en heel veel mensen teleurstelde

Dit is geen fijne blog om te schrijven, want ik ben niet in mijn ‘happy place’. Ik drink te veel, eet te veel en sport te weinig. Nu ben ik zwaarder dan ooit. Dit terwijl ik exact een jaar geleden een afvaltraject ben gestart en succesvol heb afgerond.

Een kleine terugblik

Oké, even terug naar vorig jaar. Precies een jaar geleden startte ik via Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL) een traject met een lifestylecoach. Ik stopte met roken, ik dronk (tijdelijk) geen alcohol, ging gezond eten en meer bewegen. Dit traject hield ik bij in een blog en jullie konden mij volgen via social media.

Tijdens dit traject wist ik meer dan acht kilo af te vallen in acht weken. Ik kon mijn nieuwe leefstijl ook daarna goed volhouden. Maar door een verandering in mijn leven liep het totaal uit de hand.

Vrachtwagenchauffeur zijn hield mij slank

Als vrachtwagenchauffeur en parttime schrijver en fotograaf kreeg ik veel meer beweging dan nu. Ik ging twee dagen per week naar kantoor om te schrijven of foto’s te maken en de rest van de week reed ik op de vrachtwagen. Ik reed binnenland, had meerdere adressen per rit en kreeg genoeg beweging. Daarnaast sportte ik drie keer per week en at gezond. Totdat ik de kans kreeg om fulltime te gaan schrijven en te fotograferen.

Een nieuw leven, faalangst en het Imposter Syndrome

Ik neem mijn werk zeer serieus. Voel me verantwoordelijk, ik ben perfectionistisch en ben mijn eigen grootste criticus. Ik leg voor mijzelf de lat genadeloos hoog. Ik kwam in een wereld die voor vreemd was. Als laagopgeleide kwam ik in een bedrijf te werken met hoogopgeleide mensen. Experts op het gebied van HR, marketing, communicatie en het besturen van grote corporate bedrijven. Daar liep ik dan met mijn mavo-diploma en een klein blogje over transport. Alsof ik als kleuter ineens met de grote jongens mocht spelen. In één klap van de zondagamateurs naar het eerste elftal van FC Bayern München.

Mijn opspelende faalangst en het imposter syndrome deden mij geen goed. Hoe goed ik mijn werk ook doe, ik denk altijd; waarom kiezen ze mij??? Er zijn toch betere schrijvers, betere fotografen, betere, betere, betere…..

Op het bijna autistische af lees ik tot diep in de nacht boeken, kijk ik tutorials, volg masterclasses en bestudeer ik het werk van, je raadt het al, ‘betere’ mensen. Voor mijn gevoel moet ik iemand in zien te halen met een universitair diploma en 20 jaar werkervaring. En dat wil ik in één nacht doen.

Ik ging steeds minder sporten, nam tijdens het lezen een biertje en een bakkie chips en hoppa…. Ik weeg weer ruim boven de 100 kilo. 106 om precies te zijn. Dit betekent dat ik in één jaar tijd 8 kilo ben afgevallen en 16 ben aangekomen. Ai..dat doet wel pijn. Tot overmaat van ramp komt er ook een e-boek van mij uit over mijn afvaltraject.

Ik stel iedereen teleur

Ik ben echt de grootste loser op aarde en wie neemt mij in hemelsnaam serieus? De mensen waarmee ik samenwerk, bezorg ik kopzorgen. Want dankzij mij staat er een marketingplan ‘on hold’. Ik ben nu geen uithangbord om mee naar buiten treden. En ook al zouden mijn veel te lieve collega’s het nooit in mijn gezicht zeggen. Ik ben niet het succesverhaal waarmee je te koop loopt. Ik ben dus slechter af dan ooit. Of toch niet?

Er is nog wel iets positiefs

Dankzij mijn ‘autistische’ gedrag heb ik een enorme persoonlijke groei meegemaakt. Ik ben van bloggend chauffeurtje veranderd in een fulltime fotograaf en tekstschrijver. En op zaterdag klim ik regelmatig nog in de vrachtwagen om supermarkten te bevoorraden. Helaas ben ik mijzelf door mijn nieuwe leven kwijtgeraakt. Aan mij de taak om weer balans te vinden in mijn leven. Voor mij is dit zeker geen eindpunt….het is pas het begin!

Ik kijk nu naar mijn positieve punten die ik het afgelopen jaar heb geleerd. Ik kwam namelijk ook in een bedrijf te werken waar ik me kwetsbaar kan opstellen. Ik geef nooit op en kom sterker terug.

Nu ga ik mijn e-book lezen en een stukje hardlopen, want er is werk aan winkel!